Manuel Boonzaaijer

Expositie EN PLEIN AIR, en een presentatie

In het najaar van 2022 werden Rypke en ik benaderd door Stichting Kunstcollectief Barneveld met de vraag of wij zin hadden om te exposeren in het Schaffelaartheater te Barneveld. De titel zou 'En Plein Air' worden, daar wij beiden veel werk hebben dat op locatie gemaakt is. Dit vonden we een goed idee en zo werd een mooie expositie in elkaar gezet, waarbij we een overzicht van ons werk laten zien dat we door de jaren heen gemaakt hebben.
De voorbereiding was erg leuk. Af en toe contact met elkaar, om dingen met elkaar af te stemmen... en langzaamaan groeit dan een concept uit naar iets concreets.
Half december 2022 kregen we hulp van Henk Derksen en Jan Hiensch met het inrichten van de tentoonstelling, in de bovenfoyer van het theater. Vanwege de diversiteit van het werk een aardige klus; hoe breng je er afwisseling in, maar ook eenheid, of spanning en rust?
Ik denk dat we er in geslaagd zijn alles op een mooie manier te hangen.
Ester van Leuveren verzorgde de titelkaartjes en toen die eenmaal ook hingen, was het helemaal af.
(Kijk bij de video's op deze website naar een korte impressie van de tentoonstelling.)

Op 19 januari 2023, tijdens een van de CultuurCafé's die het theater om de zoveel tijd organiseert, hielden Rypke en ik een presentatie over ons werk, én onze manier van werken. Met 29 gasten was het voor een donderdagochtend redelijk goed bezocht.
Ik begon mijn presentatie (een PowerPoint-presentatie met behulp van twee grote TV-schermen) met een korte introductie, waarin ik onder meer vertelde dat ik mijn hele leven al tekende, en dat rond 2010 was de situatie zo was dat ik kon denken aan een kunstopleiding - de Wackers Academie te Amsterdam, van 2012 tot 2017. En dat ik mij kort daarna inschreef bij de KvK als zelfstandig kunstenaar.

Vervolgens ging ik in op de verschillen tussen "vrij werk' en 'werk in opdracht', of, althans, hoe ik dat zie. In het kort:
Voordelen vrij werk: Geen tijdsdruk, meer ruimte om te experimenteren, en het is niet erg als het niet lukt. Mislukkingen zie ik als noodzakelijk voor je ontwikkeling.
Nadelen vrij werk: Dat iets wat jou mateloos interesseert, een ander geen barst kan schelen.
Voordelen opdracht: De lat ligt hoger dan bij vrij werk, en ik hou van die druk. Verdieping in een onderwerp dat niet per se dicht bij jou staat.
En, als beroepskunstenaar, natuurlijk ook de inkomsten.
Nadelen opdracht: Valt het eindresultaat in de smaak bij de klant? Ik vind het een uitdaging die vraag tijdens het schilderen los te laten, en het te benaderen als ‘vrij werk’.

En toen belichtte ik de verschillen tussen 'En plein air' en 'atelierwerk'. Ook weer zoals ik het dan zie. Dat kan voor elke kunstenaar weer anders zijn, natuurlijk.
In ‘de open lucht’ zijn de omstandigheden nooit lang hetzelfde, dus dat vraagt om snel en meer intuïtief werken.
Dat kan voor een bepaalde lading (en sfeer) zorgen waar ik heel erg van geniet. Het is een eerlijke reflectie van het moment, en mijn gemoed van dat moment. Soms is het een gevecht, en soms zit je in die flow, en weet je dat het klopt…
Werken in mijn atelier betekent meestal ongestoord en in volle focus onder constante omstandigheden kunnen schilderen. Dat is terug te zien in het werk: het is allemaal net iets minder losjes.
Daarentegen zit er meer gelaagdheid in het werk, en zit het ook technisch vaak beter in elkaar (qua tonaliteit, koele en warme kleuren, compositie en dergelijke). Dat komt omdat je meer tijd hebt…
De charme van het lossere ‘buitenwerk’ zou ik soms wat vaker in mijn ‘atelierwerk’ willen zien, en de stevige fundaties van mijn ‘atelierwerk’ meer in het ‘buitenwerk’. Het is een van mijn leerdoelen. Ik wil mezelf altijd blijven ontwikkelen!

Daarna liet ik zien wat ik zoals maakte. Ik beperkte met daarbij tot een overzicht van Portret en Landschap, en legde bij de de foto's van de schilderijen een en ander uit.

Toen kwam ik bij de laatste foto van dat overzicht: een groot portret (in opdracht) van een Ford Capri uit 1973 . Dit werk gebruikte ik voor het laatste onderdeel van mijn presentatie. Ik nam de mensen mee in een inkijkje in het ontstaan van dit werk. Van het allereerste telefoontje, de allereerste schetsen, naar het uiteindelijke resultaat dat er na 500 uur werk stond. Dit allemaal aan de hand van foto's en hyperlapse-fragmenten van het schilderproces.
Ik had de indruk dat de mensen dit erg konden waarderen.

Tot slot gaf ik de mensen de gelegenheid hun vragen te stellen. Er kwamen leuke vragen voorbij.
Na Rypke's presentatie gingen we gezamenlijk naar boven vor een rondleiding over de expositie. Met ook weer erg leuke gesprekken!

Thu, 19 January