Manuel Boonzaaijer

Herinneringstableau

Op 27 mei 2022 heb ik de laatste hand gelegd aan deze opdracht, en ’s avonds is het werk door de klant opgehaald. Hij was er heel blij mee!
Het is een tableau (of collage) van persoonlijke herinneringen, als verrassing voor zijn vrouw, ter gelegenheid van hun tweejarig huwelijk op zondag 29 mei.
Geschilderd met acrylverf (erg leuk, om dat na bijna tien jaar weer eens te doen!), op Alupanel (ook wel bekend onder de merknaam Dibond) en de grootste maten zijn 83,6 cm x 123,1 cm.

Het werk komt buiten te hangen in een veranda, dus wel overdekt. Vandaar de keuze voor deze materialen.

Ik kreeg deze opdracht via metaalkunstenaar Kees Weimer. De oorspronkelijke vraag van de klant was namelijk om de schildering op een metalen plaat met bas-reliëf te doen. En dat dan als zo’n koelkastmagneet die je bij elke souvenirwinkel kunt kopen met alle bezienswaardigheden op één hoop. Omdat Kees er geen tijd voor had, gaf hij mijn naam door, waarvoor nogmaals mijn dank!

Aanvankelijk zag ik het ook niet zitten. Metaalbewerking is niet iets waar ik goed in ben en ik mailde de klant dat ik van de opdracht afzag. Ik kreeg als antwoord dat mijn schilderstijl hem erg aansprak en daarom toch echt wel iets bij mij wilde laten maken, en we zouden wel een mooie tussenoplossing vinden.

Lang verhaal kort: het werd dus een vlakke kunststof plaat, zonder reliëf, met acrylverf, zodat het bestand zou zijn tegen weer en wind.

Ik heb erg veel tijd in de voorstudies gestoken. Eerst tekenend, maar het was efficiënter om met behulp van Photoshop te schuiven en te goochelen met de verschillende onderwerpen. Uiteindelijk zijn er 18 verschillende ontwerpen uitgekomen, steeds verder toewerkend naar iets waar zowel de opdrachtgever als ik mee konden leven.

We kozen voor een ellipsvormig oppervlak, waar verschillende elementen uitsteken. Zo blijft de associatie met een koelkastmagneet enigszins overeind.

Ik had het geluk dat de verschillende onderwerpen het Photoshop-ontwerp qua kleur al redelijk dicht bij elkaar zaten, voor een zekere eenheid in het werk. Tijdens het schilderen heb ik dit nog versterkt. Zo is het turquoise-groen (dominant rechtsboven) door het hele werk terug te vinden. Ik startte vanuit een roze imprimatur, en dat roze schijnt ook door het hele schilderij subtiel door de verflagen heen. (Helaas is dat op de foto’s niet zo duidelijk te zien…)

Verder heb ik met een -voor mijn doen- beperkt palet gewerkt:

-Lampenzwart

-Titaanwit

-Briljantblauw

-Turkooisgroen

-Naftolrood donker

-Gele oker

-Azogeel donker

-Omber gebrand

Alle kleuren zijn van Talens Amsterdam. Het paneel heb ik voorzien van 4 lagen Uni-Primer van Lascaux en de imprimatur is met verdunde Karmijnrood acrylverf van Vallejo, waardoor het roze oogt.

Afgelakt met Amsterdam Clear Lacquer 133; een niet verwijderbare, harde coating voor acrylverf.

Het schilderen was erg leuk om te doen. De eerste dagen moest ik wel weer erg wennen aan acrylverf. Maar al doende leerde ik de verf steeds beter te begrijpen en had de regie weer terug.

De opdrachtgever was letterlijk sprakeloos toen hij het werk voor het eerst in ‘real life’ zag, dus dat zegt mij genoeg. Mission accomplished.

Thu, 02 June